Κουρκούτι στο μπουκάλι

Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Με τη βοήθεια ενός χωνιού βάζουμε το αλεύρι μέσα στο μπουκάλι. Προσθέτουμε το νερό. Το μπουκάλι μπορεί κάλλιστα να είναι από συσκευασία φρέσκου γάλακτος (είτε πλαστικό είτε, ακόμη καλύτερα, γυάλινο). Το νερό να είναι ανθρακούχο και μάλιστα πολύ-πολύ κρύο, από ώρες στο ψυγείο ή από ένα μισάωρο στην κατάψυξη. Εάν πρώτα βάλουμε το αλεύρι στο μπουκάλι και κατόπιν το νερό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ίδιο χωνί, δεν θα λασπιάσει το αλεύρι.

(το νερό πρέπει να είναι πολύ κρύο, όσο πιο κρύο μπορούμε, γιατί, παρ’ ότι θα ζεσταθεί από το κτύπημα που κάνουμε μέσα στο μπουκάλι, θα εξακολουθήσει να είναι κρύο όταν θα χρησιμοποιήσουμε το κουρκούτι για να βουτήξουμε μέσα τα υλικά που θα τηγανίσουμε. Με τον τρόπο αυτό πετυχαίνουμε ένα “θερμικό σοκ” (ανάμεσα σε κρύο κουρκούτι και καυτό λάδι), που είναι απαραίτητο όταν τηγανίζουμε, για τηγανιτά τραγανά και χωρίς πολλά λάδια).

Κλείνουμε το μπουκάλι με το καπάκι του και ανακινούμε το μπουκάλι πολύ ενεργητικά, με δυνατές κινήσεις, για να διαλυθεί καλά το αλεύρι στο νερό.
Εάν κουρασθούμε μετά από 2-3 λεπτά, συνεχίζουμε να ανακινούμε το μπουκάλι, έστω και με πιο αργές κινήσεις τώρα, για να βεβαιωθούμε ότι έχει διαλυθεί καλά όλο το αλεύρι, χωρίς να έχουν παραμείνουν σβώλοι.

Σας προτείνω να βάζετε το κουρκούτι (όποια και αν είναι η συνταγή που χρησιμοποιείτε) στο ψυγείο για ένα μισάωρο. Το κρύο θα του επιτρέψει να γίνει πιο ομοιογενές και να αποκτήσει περισσότερο "σώμα".

Σας προτείνω να βάζετε το κουρκούτι (όποια και αν είναι η συνταγή που χρησιμοποιείτε) στο ψυγείο για ένα μισάωρο. Το κρύο θα του επιτρέψει να γίνει πιο ομοιογενές και να αποκτήσει περισσότερο "σώμα".

Η συνέχεια, σας είναι γνωστή. Αφού αδειάσουμε το κουρκούτι σε ένα μπολ, βουτάμε μια γρήγορη εκεί μέσα κάθε ένα από τα λαχανικά που θέλουμε να καλύψουμε με το κουρκούτι, αφήνουμε να κυλήσει το παραπανίσιο πίσω στο μπολ

Αλάτι δεν προσθέτουμε ΠΟΤΕ μέσα στο κουρκούτι, θα το γνωρίζετε αυτό. Και αν δεν το γνωρίζετε, μάθετέ το! Θα έκανε στα υλικά μας να βγάλουν μέρος από την υγρασία τους και έτσι θα έχαναν την αρχικά τραγανή υφή τους που τόσο θέλουμε να έχουν.

.και τηγανίζουμε σε καυτό λάδι μέχρι να πάρουν ένα ωραίο χρυσαφί χρώμα και από τις δύο πλευρές τους.

Στη συνέχεια τα βγάζουμε και τα ακουμπούμε σε πιάτο καλυμμένο με απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Εάν τα έχουμε τηγανίσει σε πολύ καυτό λάδι. δεν πρόκειται να έχουν παραπάνω λάδι. Τώρα και ΜΟΝΟΝ Τώρα αλατίζουμε.

Τα αλατίζουμε μετά το τηγάνισμά τους, όταν τα βγάλουμε και τα αφήσουμε σε πιάτο με απορροφητικό χαρτί κουζίνας που θα πάρει τα παραπανίσια λάδια (που, αν τηγανίσετε σε πραγματικά καυτό λάδι, δεν θα υπάρχουν.

Με τα υλικά της συνταγής τηγάνισα τρία κολοκυθάκια και μία μεγαλούτσικη μελιτζάνα. Και περίσσεψε περίπου η μισή ποσότητα. Κανένα πρόβλημα, τη βάζουμε πίσω στο μπουκάλι και το φυλάμε στο ψυγείο.

Δεδομένου ότι δεν περιέχει παρά νερό και αλεύρι, μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο, μέσα στο μπουκάλι, άνετα για 3-4 ημέρες (ίσως και παραπάνω, δεν γνωρίζω). Όταν αποφασίσουμε να το χρησιμοποιήσουμε πρέπει να ανακινήσουμε το μπουκάλι και πάλι καλά για να διαλυθεί το αλεύρι που, αναπόφευκτα, θα έχει κατακαθίσει στον πάτο. Και να το χρησιμοποιήσουμε κρύο, για να πετύχουμε “θερμικό σοκ” που λέγαμε πιο πάνω και να βγουν τα τηγανητά μας τραγανά και στεγνά, χωρίς παραπανήσια λάδια.

Εξαιρετικά, ελαφριά. τραγανά και που νόστιμα λαχανικά. Τηγανισμένα με ένα κουρκούτι που η παρασκευή του ούτε χρόνο απαιτεί, ούτε και λερώνει σκεύη.

Οι ποσότητες των υλικών (άρα και το κουρκούτι) μπορεί να διπλασιασθούν ή και να τριπλασιασθούν, ανάλογα με την ποσότητα των λαχανικών που θέλουμε να τηγανίσουμε.

Θέλετε να δώσετε μία φωτεινή κίτρινη απόχρωση στα τηγανιτά σας; Προσθέστε λίγο κουρκουμά στο μπουκάλι πριν αρχίσετε το κτύπημα.

Μην ξεχνάτε: Για το τηγάνισμα το λάδι πρέπει να έχει πιάσει θερμοκρασία 160 με 170 βαθμούς (να καίει καλά, κοντά στο σημείο καπνού του) και τα λαχανικά να τηγανίζονται σε δόσεις, όχι πολλά μαζί, κάτι που θα έριχνε τη θερμοκρασία στο τηγάνι.