Minestra ρεβυθιών, που τη λιμπίζεται κι’ ένας Μινίστρος!

17 μάγειρες σκοπεύουν να τη μαγειρέψουν
ggr
ggr @george
Athens

Οι κρύες χειμωνιάτικες μέρες είναι ακόμη πολύ μακριά (ελπίζω), δεν είναι κακό όμως να ετοιμαζόμαστε. Η συνταγή που ακολουθεί είναι για αυτές ακριβώς τις περιστάσεις. Μία πλούσια σούπα με βάση τα ρεβύθια, που θα ζεστάνει όχι μόνο το σώμα σας αλλά και την ψυχή σας μία τέτοια κρύα ημέρα.
Μία συνταγή πολύ θρεπτική και δυναμωτική, ένα πραγματικά comfort πιάτο που θα σας ικανοποιήσει απόλυτα.

Είναι μία απλή και εύκολη (κι ας είναι χρονοβόρα) συνταγή, από την οποία λείπουν τα λαχανικά (καρότα, σέλινο, κλπ) που έχετε συνηθίσει μέχρι σήμερα, περιέχει όμως ζυμαρικά, που την κάνουν ακόμη πιο θρεπτική, ακόμη πιο απολαυστική.

Ας αφήσουμε όμως το πιάτο να “μιλήσει” μόνο του και εμείς ας το ρίξουμε στην …ετυμολογία!!! Πρόκειται άραγε για σούπα ή μήπως για μινέστρα; Και οι δύο όροι μας είναι πολύ οικείοι, για να υπάρχουν όμως και οι δύο θα πρέπει να έχουν κάποια διαφορά, έτσι δεν είναι;

Η λέξη “σούπα” λοιπόν προέρχεται από τον γοτθικό όρο “soupa” (ναι, έτσι, ακριβώς ο ίδιος και απαράλλακτος) που χρησιμοποιούσαν για τη φέτα του ψωμιού που βουτούσαν στα κύπελλά τους όταν τα γέμιζαν με ζωμό. Πράγματι, στα σκοτεινά εκείνα χρόνια του Μεσαίωνα, το ψωμί το χρησιμοποιούσαν στη θέση των κουταλιών!!! Η σούπα δηλαδή ήταν (και είναι) ζωμός και δεν (πρέπει να) περιέχει, εκτός από τα λαχανικά ή/και το κρέας, ρύζι ή ζυμαρικά. Σαν υφή είναι πιο πηκτή από την μινέστρα, ίσως επειδή χρησιμοποιείται μικρότερη ποσότητα ζωμού ή ίσως λόγω και τις προσθήκης ψωμιού ή κρουτόν.

Η λέξη “μινέστρα” από την άλλη, προέρχεται από τον ιταλικό όρο “minestrare” δηλαδή “amminestrare” που σημαίνει “διαχειρίζομαι” παραπέμποντας στην αρμοδιότητα, την υποχρέωση του πάτερ-φαμίλια να τη “διαχειριστεί”, να τη σερβίρει στο τραπέζι της οικογένειας. Η μινέστρα σαν πυκνότητα είναι πιο αραιή και, εκτός από κάποιο κρέας, ψάρι ή λαχανικά, περιέχει ΚΑΙ ρύζι, ζυμαρικά, κριθάρι.

Ανάμεσα στις δύο αυτές παρασκευές, με την ανακάλυψη της Αμερικής και τις νέες τροφές που ήρθαν από εκεί, πήγε και χώθηκε η “minestrone”, μία μεγάλη (πλούσια) μινέστρα. Μία “μινεστράρα”, αν μου επιτρέπεται η έκφραση. Η προσθήκη πατάτας, καλαμποκιού, φασολιών, εμπλούτισε τις σούπες και “γέμισε την απόσταση” ανάμεσα στα λαχανικά και τα χορταρικά που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε στις σούπες και στις πιο χορταστικές μινέστρες με τα ζυμαρικά και το ρύζι.

Δυσκολία πιάτου: χαμηλή. Κόστος πιάτου: χαμηλό. Χρόνος ετοιμασίας: 10 λεπτά. Χρόνος μαγειρέματος: 3 ώρες + 20 λεπτά (επιπλέον, 24 ώρες μούλιασμα)

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

10' + 200'
10 μερίδες
  1. 400 γρ ρεβύθια
  2. 400 γρ μακρόσχημα ζυμαρικά (spaghetti, tagliolini, tagliatelle, linguine, κλπ)
  3. 2 σκελίδα σκόρδο
  4. 2 κλαδάκια φρέσκου δενδρολίβανου
  5. 2 κ.σ. πάστα ντομάτας
  6. 7-8 κ.σ. καλό παρθένο ελαιόλαδο
  7. αλάτι, ανάλογα με τα γούστα
  8. πιπέρι, ανάλογα με τις αντοχές

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Την προηγούμενη ημέρα: Αφήνουμε τα ρεβύθια να μουλιάσουν σε σκεύος με χλιαρό νερό που να τα καλύπτει εντελώς, από την προηγούμενη ημέρα, για τουλάχιστον για 24 ώρες.

  2. 2

    Την ημέρα του μαγειρέματος: Σουρώνουμε τα ρεβύθια από το νερό όπου μούσκευαν, τα ξεπλένουμε κάτω από τρεχούμενο νερό βρύσης και τα ρίχνουμε σε μία κατσαρόλα. Τα καλύπτουμε με καινούργιο νερό, κρύο αυτή τη φορά, και τα σιγο-μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά. Για αυτήν τη ποσότητα ρεβυθιών υπολογίστε το νερό στο 2,3 με 2,5 λίτρα (θα βράσουν και τα ζυμαρικά εκεί μέσα αργότερα), το οποίο όμως δεν θα το βάλουμε όλο εξ’ αρχής. Αρχικά θα προσθέσουμε τόσο όσο να τα καλύπτει, ίσως και λίγο περισσότερο, και στη συνέχεια θα προσθέτουμε κάθε τόσο από μία-δύο κουτάλες από την ποσότητα που θα κρατούμε παραδίπλα ζεστή.

  3. 3

    Στην αρχή του μαγειρέματος τα ρεβύθια θα αφρίσουν. Αφαιρούμε αυτόν τον αφρό με τρυπητή κουτάλα. Αλατίζουμε το φαγητό μόνον προς το τέλος του μαγειρέματος, στο τελευταίο τέταρτο. Σαν χρόνο, υπολογίστε ότι θα χρειασθούν ένα 3ωρο βράσιμο, ίσως και περισσότερο, στη χαμηλή φωτιά που τα έχετε (το νερό στην κατσαρόλα πρέπει να αναταράσσεται αλλά όχι έντονα).

  4. 4

    Όταν πια είναι έτοιμα, μαλακά στο σημείο που θέλουμε, αφαιρούμε μία ποσότητα (περίπου 4 γεμάτες κουτάλες) και την περνούμε από το μύλο των λαχανικών ή τα πολτοποιούμε στο blender (ο πρώτος τρόπος είναι προτιμότερος, δεν τα πολτοποιεί εντελώς και το αποτέλεσμα είναι πιο παχύρρευστο).

  5. 5

    Ανεβάζουμε μία κατσαρόλα στο μάτι και, αφού ζεσταθεί καλά προσθέτουμε μία γερή ποσότητα (7-8 κουταλιές) καλό ελαιόλαδο, προσθέτουμε τις σκελίδες του σκόρδου και τα κλαδάκια του δενδρολίβανου και το αρωματίζουμε.

  6. 6

    Όταν οι σκελίδες του σκόρδου πάρουν χρώμα, προσθέτουμε δύο (κοφτές) κουταλιές πάστα ντομάτας και την ανακατεύουμε καλά να “καεί” και ταυτόχρονα να διαλυθεί στο λάδι. Με τον τρόπο αυτό ελευθερώνει καλύτερα το άρωμα και τη γεύση της.

  7. 7

    Προσθέτουμε και μισό ποτήρι νερό από το βράσιμο των ρεβυθιών και ανακατεύουμε καλά να διαλυθεί εντελώς η πάστα ντομάτας και να δημιουργηθεί μία κόκκινη αρωματισμένη σαλτσούλα.

  8. 8

    Σε αυτήν ρίχνουμε τα πολτοποιημένα ρεβύθια και ανακατεύουμε καλά να αρωματισθεί ο πολτός τους.

  9. 9

    Προσθέτουμε τώρα και τα ολόκληρα μαγειρεμένα (μαζί με το ζουμί του βρασμού τους). Κανονίζουμε στο αλάτι και το πιπέρι.

  10. 10

    Ανακατεύουμε για να διαλυθεί ο πολτός στο ζουμί των ρεβυθιών και να μην κολλήσει στον πάτο της κατσαρόλας, και φέρνουμε τη σούπα σε βρασμό, σε δυνατή φωτιά

  11. 11

    Και, όταν πιάσει και βράζει καλά, προσθέτουμε και τα ζυμαρικά. Η αυθεντική συνταγή γίνεται με φρέσκα ζυμαρικά (συνήθως tagliolini) που θέλουν και μικρό χρόνο βρασμού. Εάν όμως δεν έχετε, θα χρησιμοποιήσετε του εμπορίου (spaghetti, linguine, άλλο μακρόσχημο αλλά λεπτό), το πολύ-πολύ να προσθέσετε κανένα φλυτζάνι νερό ακόμη (πολύ-πολύ ζεστό, μη σταματήσει το βρασμό στην κατσαρόλα).

  12. 12

    Βράζουμε για όσο χρόνο αναγράφεται στη συσκευασία των ζυμαρικών. Κατά πάσα πιθανότητα θα χρειασθεί να προσθέσουμε επιπλέον νερό, καυτό φυσικά για να μη διακοπεί ο βρασμός, θα πρέπει να έχουμε λοιπόν να βράζει σε ένα κατσαρολάκι παραδίπλα.

  13. 13

    Προσθέτουμε ακόμη λίγο ελαιόλαδο, ανακατεύουμε

  14. 14

    Και σερβίρουμε σε βαθιά πιάτα, όσο ακόμη το φαγητό είναι πολύ-πολύ ζεστό. Το κλαδάκι του δενδρολίβανου μην το αφαιρέσετε ακόμη, αφήστε το στην κατσαρόλα να συνεχίσει να δίνει το άρωμά του.

  15. 15

    Είναι ένα εξαιρετικό φαγητό που πρέπει να σερβιρισθεί και να φαγωθεί α-με-σως! Εάν μείνει, τα ζυμαρικά θα απορροφήσουν μεγάλο μέρος από το ζουμί και δεν θα είναι πια μινέστρα, θα είναι πολύ πηκτό. Δεν χάνει καθόλου από τη νοστιμιά του, το αντίθετο μάλιστα, εμένα μου άρεσε περισσότερο… αλλά εγώ είμαι εγώ, καθόλου στανταράκι για σημείο αναφοράς. Όπως και να ’ναι, καλή απόλαυση!

  16. 16

    Πιστεύω ότι θα προσέξατε πως, εκτός από τα ρεβύθια, το φαγητό έχει και φασόλια. Ναι, μαύρα φασόλια γίγαντες από τις Πρέσπες, για να δώσουν περισσότερο “όγκο” αλλά και γεύση στο φαγητό. Δεν ήσαν στη βασική συνταγή και ασφαλώς δεν είναι απαραίτητο να τα προσθέσει κανείς. Εάν το κάνετε, θα τα μουλιάσετε και αυτά για τον ίδιο χρόνο με τα ρεβύθια

  17. 17

    Και θα τα βράσετε όσο και εκείνα. Πιστέψτε με, δίνουν πρόσθετη γεύση σε ένα ήδη πολύ γευστικό πιάτο!

Αντιδράσεις

Cooksnaps

Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!

Γκρίζα χειροποίητα σχέδια από μια φωτογραφική μηχανή, ένα τηγάνι και αστέρια που αναδύονται από το τηγάνι

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens