Ensaladilla Rusa. Μία Ρώσικη σαλάτα με...ισπανικό διαβατήριο!

Βάζουμε τις πατάτες πλυμένες και με τη φλούδα τους να βράσουν σε άφθονο και καλά αλατισμένο νερό, σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να μαλακώσουν (να τρυπιούνται με ένα μαχαίρι), χωρίς όμως να είναι τόσο μαλακές όσο όταν τις προορίζουμε για λιώσιμο, για πουρέ. Θέλουμε να κρατούν το σχήμα τους όταν στη συνέχεια κοπούν σε μικρά κυβάκια. Μην αφήσετε τη φλούδα τους να αρχίσει να σκάει, είναι ένδειξη ότι το έχουμε παρακάνει. Τις βγάζουμε από το νερό και τις αφήνουμε να κρυώσουν.

(ακόμη καλύτερα, πολύ καλύτερα μάλιστα, εάν τις βράσουμε στον ατμό. Τις αφήνουμε με τη φλούδα τους στο βράσιμό τους, για να μη χάσουν πολύ ουσία και να μην απορροφήσουν πολύ νερό και γίνουν νερόβραστες, άνοστες. Ε, με τον ατμό το πετυχαίνουμε αυτό σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, οι πατάτες θα είναι πολύ πιο γευστικές).

Μαγειρεύουμε τον φρέσκο αρακά σε αλατισμένο νερό, για περίπου 15 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει. Και εδώ το ζητούμενο είναι επίσης να είναι μεν μαλακός αλλά να μη διαλύεται. Η διαφορά εάν ο αρακάς είναι φρέσκος είναι τεράστια, αυτό όμως σε περιορίζει πολύ εποχικά. Έτσι, ο κατεψυγμένος είναι μία αναγκαστική εναλλακτική για αυτήν την περίοδο των εορτών. Όχι όμως και ο προβρασμένος, από σεβασμό στη συνταγή μου αποφύγετέ τον!

Τον αφαιρούμε με τρυπητή κουτάλα και τον ρίχνουμε αμέσως σε κρύο νερό, που θα διακόψει ακαριαία το βρασμό του και θα του επιτρέψει να διατηρήσει το ζωντανό πράσινο χρώμα του. Τον κρατούμε στην άκρη.

Ζεματίζουμε τις γαρίδες σε νερό με λίγο αλάτι, για μόλις 1 με 2 λεπτά, τις αφαιρούμε από το ζεστό νερό και τις αφήνουμε να κρυώσουν. Τις κρατούμε και αυτές στην άκρη.

Όταν κρυώσουν τελείως οι πατάτες, τις ξεφλουδίζουμε και τις κόβουμε σε μικρά κομματάκια, ανάλογα με το πόσο μικρά ή μεγάλα τα προτιμούμε μέσα στη σαλάτα. Συνήθως όχι μεγαλύτερα από 1 με 1 ½ εκατοστό, να μη διαφέρουν πολύ από τον αρακά. Τις ρίχνουμε σε ένα ευρύχωρο μπολ, εκεί όπου θα συνθέσουμε τη σαλάτα μας.

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, σε μικρά-μικρά κυβάκια, θέλουμε να το νοιώθουμε στο δόντι, όχι όμως και να καλύπτει η γεύση του τις υπόλοιπες στη σαλάτα. Η επιλογή κόκκινου κρεμμυδιού δεν είναι τυχαία, έχει πιο δυνατή γεύση από το πιο ουδέτερο κίτρινο και, βέβαια, προσθέτει και αυτό το χρώμα του στην παλέτα χρωμάτων της σαλάτας. Το προσθέτουμε στο μπολ με τις πατάτες.

Κόβουμε τις γαρίδες σε ανάλογα κομμάτια (του 1 με 1 ½ εκατοστού) και τις προσθέτουμε στο μπολ με τις πατάτες. Προσθέτουμε και τον αρακά, αφού τον στραγγίσουμε από το κρύο νερό στο οποίο τον ρίξαμε.

Κόβουμε και τις ελιές στη μέση (ή, αν είναι μεγάλες, σε περισσότερες ροδέλες). Τις προσθέτουμε και αυτές στο μπολ με τα υπόλοιπα κομμένα υλικά.

Εάν πρόκειται να τη σερβίρουμε σε ατομικά πιάτα, για κάθε μερίδα κρατούμε από μία γαρίδα και μία πράσινη ελιά ολόκληρες, για τη διακόσμηση των πιάτων. Διαφορετικά, εάν την παρουσιάσουμε σε σαλατιέρα, στη μέση του τραπεζιού, κρατούμε και πάλι έναν αριθμό από γαρίδες και ελιές για να τη διακοσμήσουμε.

Προσθέτουμε επίσης τον τόνο θρυμματισμένο σε μικρά κομματάκια,

.και ανακατεύουμε καλά να ενωθούν όλα τα υλικά σε ένα ομοιογενές μείγμα.

Τελευταίο προσθέτουμε και το βραστό αυγό, κομμένο και αυτό σε μικρά κομμάτια, τέτοια όμως που να γίνονται αντιληπτά μέσα στη σαλάτα. Το αφήνουμε τελευταίο και μετά το αρχικό ανακάτεμα των υλικών, έτσι που να χρειάζεται μία πιο ελαφριά ανάμειξη αυτό, για να μη διαλυθεί μέσα στη σαλάτα.

Προσθέτουμε και τη μαγιονέζα, ανάλογα με τα γούστα μας, άλλοι θέλουν περισσότερη, άλλοι λιγότερη, προς Θεού όμως όχι όλη (!), η ποσότητα που φτιάχνουν τα υλικά είναι αρκετά περισσότερη από αυτήν που χρειάζεται η σαλάτα μας. Ανακατεύουμε να καλύψει ομοιόμορφα τα υπόλοιπα υλικά.

Είτε την εμφανίσουμε όλη μαζί στο τραπέζι, είτε τη σερβίρουμε σε ατομικά πιάτα, τη διακοσμούμε με τις ολόκληρες ελιές και γαρίδες που έχουμε κρατήσει στην άκρη. Καλή απόλαυση!!!

Η καλύτερη παρέα για τη “Gilda” που μόλις βγήκε από το φούρνο, λαχταριστή-λαχταριστή, με τις πατατούλες της και τον …κρυμμένο θησαυρό της, τη χριστουγεννιάτική της γέμιση. Χρόνια Πολλά και καλή απόλαυση!!!

…για τη μαγιονέζα: Ρίχνουμε τα αυγά στο ποτήρι του mini pimer. Προσθέτουμε το χυμό λεμονιού, τη μουστάρδα και ένα κουταλάκι αλάτι. Ενεργοποιούμε το μίξερ και, μένοντας ΣΥΝΕΧΩΣ ΧΑΜΗΛΑ, κοντά στον πάτο του ποτηριού, κτυπούμε το αυγό με το λεμόνι. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, ανεβάζουμε το μίξερ λίγο πιο ψηλά, κατόπιν ακόμη πιο ψηλά, και πιο ψηλά (πάντα όμως κάτω από την επιφάνεια των υγρών), συνεχίζοντας την ανάμειξη.

(ΠΡΟΣΟΧΗ: δεν ανασηκώνουμε ΠΟΤΕ το μίξερ τόσο που να βγει πάνω από την επιφάνεια του υγρού)

Με το mini pimer σε λειτουργία, προσθέτουμε λίγο-λίγο το λάδι, μέχρι να προστεθεί όλο. Όσο προσθέτουμε λάδι, η μαγιονέζα στον κάδο όλο και θα ανεβαίνει. Το mini pimer θα μένει σταθερά κάτω από την επιφάνειά της. Μόνο προς το τέλος και αφού η μαγιονέζα έχει αποκτήσει την υφή που θέλουμε, ανασηκώνουμε το mini pimer και πάνω από την επιφάνειά της, για να ενσωματώσουμε και το τελευταίο λάδι που έχει απομείνει εκεί.

(εάν τη βρίσκουμε περισσότερο σφικτή απ’ όσο τη θέλουμε, προσθέτουμε 1 με 2 κουταλάκια νερό, συνεχίζοντας το κτύπημα, για να γίνει πιο ρευστή, αναμειγνύεται καλύτερα με τη σαλάτα. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε, εάν χρειάζεται, προσθέτοντας λίγο λεμόνι ή επιπλέον αλάτι).

Η πιο απαλή, μεταξένια, γευστική, υγιεινή, μαγιονέζα που έχετε ποτέ την τύχη να δοκιμάσετε είναι στη διάθεσή σας! Είτε να τη χρησιμοποιήσετε στη σαλάτα σας είτε να τη διατηρήσετε στο ψυγείο σας, σε βαζάκια (ή και σε συσκευασίες εμπορικής μαγιονέζας που έχετε κρατήσει), για μελλοντική χρήση. ΠΡΟΣΟΧΗ: Επειδή δεν έχει συντηρητικά, δεν κρατάει επ’ άπειρον στο ψυγείο. Τελειώστε την μέσα σε μία εβδομάδα ή κάπου εκεί γύρω.