Spaghetti aglio olio e pepperoncino. The Ultimate version!

(συνέχεια του προλόγου) Α, και από υλικά δεν είναι καθόλου απαιτητική, δεν θα χάσεις καθόλου χρόνο να τα ψάχνεις στα ντουλάπια σου, να τα ζυγίζεις, να απασχολείσαι με το πιο μπαίνει πρώτα και πιο αργότερα και αν κάποιο ξέχασες να το βάλεις στην ώρα του, τώρα τί θα κάνεις…. Κάτι πολύ κοντά στην ευκολία του “ανοίγω ένα γιαούρτι” ή “βράζω ένα αυγό” και τρώω που περιγράφεις σαν την σημερινή καθημερινότητά σου. Μόνο που το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά πιο νόστιμο και παρασάγγες πιο ισορροπημένο.

(συνέχεια του προλόγου) Υπάρχει και μία άλλη εκδοχή της συνταγής, προσθέτοντας και δυό-τρία φιλετάκια αντσούγιας στο ελαιόλαδο. Δίνει ακόμη περισσότερη γεύση, δεν απαιτεί παρά ενός λεπτού ανακάτεμά της για να λιώσει μέσα στο λάδι, και είναι πάντα ένα πλήρες πιάτο.

Το μυστικό αυτής της συνταγής (κάθε συνταγή έχει και κάποιο μυστικό…) βρίσκεται, κατ’ αρχήν, στην επιλογή των υλικών και κυρίως σε ότι αφορά στο ελαιόλαδο. Και κατά δεύτερο στο να μην …παρατεμπελιάσουμε, να ρίχνουμε και μία-δύο ματιές τουλάχιστον, να μην καούν το σκόρδο και η καυτερή πιπερίτσα και καταστρέψουν τη γεύση του πιάτου.

Αυτό είναι όλο! Όσον αφορά στην καυτερή πιπερίτσα, άλλοι προτιμούν τις αποξηραμένες ολόκληρες για να αφαιρούνται στο τέλος ή θρυμματισμένες σε μικρά-μικρά κομματάκια, για πολύ περισσότερη σπιρτάδα στη γεύση και άρωμα, άλλοι που επιλέγουν τις φρέσκες καυτερές πιπεριές και τους βγάζουν τα σποράκια (για να περιορίσουν την ένταση του καψίματος), ή που τις ψιλοκόβουν μαζί με αυτά και …δοκιμάζουν τις αντοχές τους.

Αλλά και στο σκόρδο, είτε θα μπει ολόκληρο και θα το αφαιρέσουμε εύκολα στο τέλος, ή θα το ψιλοκόψουμε εάν δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα μαζί του. Όσο λοιπόν το σκέπτεσαι, Agrabeli, για το ποια είναι η δική σου προτίμηση, εγώ σε προσκαλώ να δοκιμάσεις τη δική εκδοχή, μέτρια σε ένταση στη γεύση, πέρα από τα όρια σε νοστιμιά

Για πάμε! Μόλις μπήκες στο σπίτι. Καθ’ οδόν για να βγάλεις τα παπούτσια, ανέβασε στο μάτι μία κατσαρόλα με μπόλικο (2 λίτρα για αυτήν την ποσότητα ζυμαρικών) και καλά αλατισμένο (1 μικρό κουταλάκι) νερό, σκέπασέ την και άφησέ την να πάρει βράση. Όταν το νερό φθάσει να κοχλάζει έντονα, ρίξε μέσα τα spaghetti, ανακάτεψε μία-δύο φορές για να μη κολλήσουν και...ξέχασέ τα. Θα βράσουν για τον χρόνο που αναγράφεται στη συσκευασία τους.

(η ποσότητα (80 γρ ανά μερίδα) είναι η τυπική ποσότητα στην Ιταλία. Εμείς συνήθως τα γεμίζουμε λίγο περισσότερο τα πιάτα μας. Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να αυξήσεις ανάλογα και τις ποσότητες των άλλων υλικών).

Δεύτερη βόλτα από την κουζίνα: καθάρισε τις 4 σκελίδες του σκόρδου και, αφού τις σχίσεις στη μέση, αφαίρεσε τη φύτρα του. Έχεις περιορίσει έτσι κατά πολύ την ένταση στη γεύση του. Οπότε μπορείς τώρα να το ψιλοκόψεις σε λεπτές φετούλες και να μη χρειασθεί να το αφαιρέσεις στο τέλος του μαγειρέματός του.

Πιάσε κάθε μία από τις καυτερές πιπερίτσες και, αφαιρώντας το κοτσάνι τους, σχίσε τες στη μέση. Στη συνέχεια, είτε αφαιρείς τα σποράκια και τις ψιλοκόβεις, περιορίζοντας έτσι την ένταση στο καυτερό, είτε τις ψιλοκόβεις “ως έχουν”, απολαμβάνοντας την foul flavor εκδοχή του πιάτου. Οι πιπεριές που φαίνονται στο βήμα 1 είναι μεγάλες, εάν έχετε τέτοιες, αρκούν μόνο δύο. Εκτός και ας είσαι από τους...“γερούς παίκτες”, της Μεξικάνικης σχολής!

Ρίξε το ελαιόλαδο σε ένα ευρύχωρο τηγάνι (θα πρέπει να χωράει όλη την ποσότητα των spaghetti) και ζέστανέ το πάνω σε μέτρια φωτιά.

Πρόσθεσε το σκόρδο και την καυτερή πιπερίτσα, χαμήλωσε πολύ-πολύ την ένταση στο μάτι και τηγάνισέ τα σε αυτήν την πολύ χαμηλή φωτιά για δύο με τρία λεπτά. Είναι η μόνη προσοχή που πρέπει να δώσεις καθ’ όλη την ώρα που ετοιμάζεται το φαγητό, να μην καούν και πικρίσουν. Θεωρητικά, θα μπορούσες και να τη σβήσεις τη φωτιά, η θερμοκρασία που έχει φθάσει το λάδι είναι αρκετή για να κάνει τα μυρωδικά να βγάλουν τα αιθέρια έλαιά τους, εάν όμως την κρατήσεις σε πολύ χαμηλό επίπεδο είναι και πάλι ok.

(ένα μικρό κόλπο για να μειώσεις το ρίσκο να καούν τα μυρωδικά, είναι να ανασηκώσεις το τηγάνι, έτσι ώστε να μαζευτεί σε μία μικρή περιοχή το ελαιόλαδο αλλά και τα μυρωδικά, πράγμα που θα επιτρέψει ένα ομοιόμορφο ρόδισμά των τελευταίων).

Σε αυτήν την πολύ χαμηλή θερμοκρασία, τα μυρωδικά σου θα απελευθερώσουν με ήπιο τρόπο τα αιθέρια έλαιά τους, χωρίς να καούν και χωρίς, συνεπώς, να αλλοιωθεί η γεύση τους.

Όταν πια τα spaghetti έχουν βράσει “al dente” τα μεταφέρεις απ’ ευθείας από την κατσαρόλα στο τηγάνι, μαζί με όση από την υγρασία τους κουβαλούν πάνω τους, προσθέτοντας και μία κουτάλα (90 ml) από το πλούσιο σε άμυλο νερό του βρασμού τους. Εάν τα προτιμάς με περισσότερο αλάτι, τα “διορθώνεις” τώρα, κατά τη διάρκεια του επόμενου βήματος.

Ανακατεύεις για μερικά δευτερόλεπτα ώστε να αρωματισθούν τα spaghetti από το υπέροχα αρωματισμένο και γευστικό ελαιόλαδο,

.και σερβίρεις στα πιάτα όσο ακόμη είναι πολύ ζεστά. Τα aglio, olio, peperoncini σου είναι έτοιμα.

Εύκολα, νόστιμα, γρήγορα και με …χαρακτήρα! Ένα comfort πιάτο που δεν θα σε προδώσει ποτέ!

Εάν θέλεις να δοκιμάσεις και την εκδοχή με φιλετάκια αντσούγιας (aglio, olio, peperoncicino e acciughe) δεν έχεις παρά να τα προσθέσεις και αυτά στο τηγάνι μαζί με το σκόρδο και την καυτερή πιπερίτσα και, στο βήμα 7, να τα λιώσεις μέσα στο καυτό λάδι, διαλύοντάς τα με ένα ξύλινο κουτάλι.

Μπορείς, επίσης, μαζί με αυτά να προσθέσεις στο τηγάνι και 4-5 κλαδάκια μαϊντανό, ή και μαντζουράνα, ψιλοκομμένα, για μία πιο σύνθετη γεύση.

Ω, ναι, μπορείς να κάνεις πολλά με αυτό το πιάτο, όπως για παράδειγμα να ρίξεις στο τηγάνι, λίγα δευτερόλεπτα πριν προσθέσεις τα spaghetti στο αρωματισμένο ελαιόλαδο, και λίγη τριμμένη φρυγανιά. Θα τοσταρισθεί και θα απορροφήσει ένα μέρος του ελαιόλαδου, και θα δώσει μία πιο σύνθετη γεύση στο πιάτο. Και ας ξεφεύγει από την παραδοσιακή συνταγή.

Εάν μάλιστα του προσθέσεις, στο τελευταίο ανακάτεμα, ή και στο τέλος και 3 κουταλιές τριμμένο parmigiano, ε, τότε νομίζω ότι βρήκες το πιάτο που θα φτιάχνεις μία τουλάχιστο φορά κάθε εβδομάδα…

Τι πιάτο κι αυτό!!! Αυτό εννοώ λέγοντας “με χαρακτήρα”. Του προσθέτεις κάτι ακόμη, νοιώθεις αμέσως τη διαφορά στη γεύση του, εξακολουθεί όμως, πάντα, να είναι, με κάποιον διαφορετικό τρόπο, υπέροχο.